Χθές βράδυ η «Νέα Α.Ε.Κ.» έπαιξε με την διασταύρωση του Περιστερίου με την «Χαλκηδόνα». Θεωρητικά μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου «μονομάχησαν» δύο ομάδες οι οποίες ανήκουν σε ιδιοκτήτες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της διανομής και πώλησης καυσίμων. Δυό ιδιοκτήτες με τους δικούς τους «σκελετούς στην ντουλάπα» ο καθένας, τους οποίους (ανεξάρτητα από την νομική τους κατάληξη) θα ήθελαν να λησμονήσουν. Άλλωστε, σύμφωνα με τις εξελίξεις στην αγορά των καυσίμων οι «καλές μέρες» έχουν τελειώσει και για τους δύο.
Στο χθεσινό παιχνίδι «στην γειτονιά πέρα από το ποτάμι» (Κηφισό) εντός των τεσσάρων γραμμών είδαμε τον προαλειφόμενο για το Καλοκαίρι (αν τα πράγματα δεν στράβωναν τόσο με τον Μαρίνο) προπονητή για την Α.Ε.Κ. και τον γνωστό μας Μανόλο να κάνουν ότι μπορούν με το υλικό που έχουν στην διάθεση τους. Είδαμε, επίσης και ένα διαιτητικό τρίο που συνολικά κρίνοντας τα έκαναν θάλασσα. Ωστόσο, ΔΕΝ φταίνε μόνον αυτοί. ΔΕΝ φταίνε για το βασικό και πρώτο χρονικά λάθος του καταλογισμού του πέναλτι. Από την άλλη φταίνε για τα «συμψηφιστικά λάθη» που έκαναν από κει και πέρα για να ισοφαρίσουν το πρώτο.
Και ΔΕΝ φταίνε οι διαιτητές γιατί τους έχουν αφήσει αβοήθητους. Γιατί από τη στιγμή που διεθνώς υπάρχει το VAR και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στο ανώτερο επίπεδο (Παγκόσμιο Κύπελλο) και υπάρχει και η ειλημμένη απόφαση εγκατάστασης του στα Ελληνικά γήπεδα ΔΕΝ υπάρχει καμία ουσιαστική δικαιολογία για το γεγονός ότι ΔΕΝ έχει εγκατασταθεί ακόμα προκειμένου να βοηθά σε τέτοιες περιπτώσεις. Από την άλλη, βέβαια, αν υπήρχε VAR πως θα στηνόταν όλο αυτό το γαϊτανάκι δηλώσεων και οι ξυλοδαρμοί διαιτητών;
Γιατί αν υπήρχε το VAR και δινόταν φάουλ αντί για πέναλτι, μπορεί και πάλι να το είχε «παστελώσει» η Α.Ε.Κ. Το μόνο σίγουρο είναι πως ΔΕΝ θα είχαμε μπει στη συζήτηση για το αν θα έπρεπε το πέναλτι ο Πόνσε να το έχει στείλει στην εξέδρα. Γιατί, όπως και πέρυσι στο παιχνίδι που έγινε στο ίδιο γήπεδο με τυπικά γηπεδούχο τη Λαμία είναι άδικο να ζητάμε από τους εργαζόμενους να πάρουν μια απόφαση που θα επηρεάσει επαγγελματικά πρώτα απ’ όλα τους ίδιους.
Ωστόσο, αυτή η συζήτηση ΔΕΝ είναι τελείως άχρηστη. Αν αφήσουμε στην άκρη το «παραμύθι» (παραμυθία: ανακούφιση, παρηγοριά) που θέλει να πιστεύει ο οπαδός, τι μας απομένει; Μας απομένει η ουσία, η οποία στην περίπτωση μας έχει να κάνει με την καταγωγή των δύο αντιπάλων. Μια καταγωγή που σε μεγάλο βαθμό προσδιορίζει και διαγράφει την αντίδραση καθενός τους σ’ όσα έγιναν σήμερα. Από τη μια έχουμε την ξεπεσμένη σε σχέση με το παρελθόν Α.Ε.Κ., η οποία με ανθρώπους αμφίβολης (στην καλύτερη περίπτωση) ποιότητας στο τιμόνι της προσπαθεί να ξαναγίνει πραγματικά ΜΕΓΑΛΗ. Από την άλλη έχουμε μια ιστορική, αλλά όχι τίποτα το σπουδαίο συνοικιακή ομάδα, η οποία πούλησε τ’ όνομα της και αγόρασε το Α.Φ.Μ. της «Χαλκηδόνας». Μιας ομάδας με σήμα τον δικέφαλο που θα ήθελε, αλλά ΔΕΝ είναι Α.Ε.Κ. και αυτό είναι κάτι που στοιχίζει όπως και να κάνουμε.
Αυτά είναι όσα είδαν οι «πανταχού παρόντες» στο χθεσινό παιχνίδι του Περιστερίου.
08 Φλεβάρη 2019
«πανταχού παρόντες».
